Αθλητικές Κακώσεις

Ο πιο συνηθισμένος τραυματισμός σε άτομα τα οποία ασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες είναι οι θλάσεις των μυϊκών ιστών.

Οι πιο συχνές θλάσεις είναι οι θλάσεις των μυών των κάτω άκρων, όπως η θλάση των μηριαίων μυών, και η θλάση της γαστοκνημίας (γάμπα). Οι ποδοσφαιριστές, οι δρομείς και γενικώς οι αθλητές έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάθουν θλάσεις. Δεν υπάρχει διαφοροποίηση στα φύλλα και τις ηλικίες.

Το πιο σύνηθες αίτιο μιας θλάσης είναι ο τοπικός τραυματισμός στη περιοχή των μυών ή στη μυοτενόντιο περιοχή κοντά στις αρθρώσεις.

Ο ώμος παρουσιάζει το μεγαλύτερο εύρος κίνησης από οποιαδήποτε άλλη άρθρωση του ανθρώπινου σώματος, μιας και δεν σταθεροποιείται από τα οστά που την σχηματίζουν, σε αντίθεση με άλλες αρθρώσεις (όπως για παράδειγμα αυτή του ισχίου). Αντιθέτως τόσο η ακεραιότητα όσο και η κίνηση της άρθρωσης καθορίζονται κυρίως από τους περιβάλλοντες μυς, τένοντες και συνδέσμους.

Το γόνατο είναι μία από τις μεγάλες αρθρώσεις του ανθρώπινου σώματος με πολύπλοκη δομή, η οποία υποβάλλεται σε σημαντικές πιέσεις και εναλλαγές δυνάμεων κατά τις καθημερινές μας δραστηριότητες και συχνά υπόκειται σε τραυματισμούς και αλλοιώσεις.

Στα σημεία επαφής τους, τα παραπάνω οστά επικαλύπτονται από ένα στρώμα χόνδρου, που εξαιτίας της λείας υφής του επιτρέπει την χωρίς τριβές μετατόπιση των οστών και κατ’ επέκταση την κίνηση της άρθρωσης.

Η αρθροσκόπηση γόνατος διεξάγεται σε κατάλληλα εξοπλισμένη χειρουργική αίθουσα υπό γενική, ραχιαία ή σε ορισμένες περιπτώσεις τοπική αναισθησία.

Υποψήφιοι για αρθροσκοπική χειρουργική του ισχίου είναι δυνητικά όλοι οι ασθενείς που εμφανίζουν πόνο στο ισχίο ή στην βουβωνική περιοχή για περισσότερο από έξι εβδομάδες και δεν υποχωρεί με άλλα συντηρητικά μέσα. Εντούτοις χρειάζεται μεγάλη προσοχή από μέρους του χειρουργού, καθώς αποκλείονται οι ασθενείς με παθήσεις του οστικού τμήματος της μηριαίας κεφαλής (νέκρωση μηριαίας κεφαλής, παροδική οστεοπόρωση) ή πολύ προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα του ισχίου.

Αιμάτωμα ονομάζεται το συσσωρευμένο αίμα σε κάποιο σημείο του σώματος, το οποίο συνοδεύεται από οίδημα τοπικά στο σημείο αυτό. Το αίμα συσσωρεύεται λόγω ρήξης στο τοίχωμα ενός αιμοφόρου αγγείου, μιας αρτηρίας, μιας φλέβας ή ενός τριχοειδούς αγγείου.

Το αιμάτωμα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Ασχέτως των επιμέρους χαρακτηριστικών του, το αιμάτωμα σε κάθε περίπτωση αποτελεί συσσώρευση πηχτού αίματος εκτός ενός αγγείου.